Rónar

Hér í London er gott að vera. Þetta er örugglega í fimmta skipti sem við stöllurnar erum á þessu blessaða hóteli og í þessu blessaða hverfi þannig að allt kemur kunnuglega fyrir sjónir. Meira að segja þjónar á veitingastöðum þekkja okkur í sjón og muna eftir okkur frá því í ágúst þegar við vorum hérna síðast. Minnugir Bretarnir.

Síðasta sunnudag spiluðum við í Hammersmith Apollo fyrir um 5000 manns og var stemmarinn allsvakalegur. Í kvöld verður leikurinn endurtekinn og þá er bara um að gera að gera betur en síðast.

Ég lenti líka í afar skondnu í gær þegar ég var að rölta yfir í þá yndislegu búð Marks & Spencer. Eins og oftast er ég í mínum eigin heimi og var að labba fyrir horn þegar ég steig á eitthvað á jörðinni. Var þetta þá sofandi róni en sem betur fer kippti hann sér ekkert upp við þetta og hélt áfram að sofa. En svona er bara að liggja á jörðinni eins og skata.


Stelpurnar spássera yfir Abbey Road að hætti Bítlanna eins og enginn væri morgundagurinn


Fyrir utan stúdíóið víðfræga. Einn daginn...


Fann þessa lekker tímavél í Camden


Erla var svo frökk að svara í hringjandi símaklefa. Hún á yfir höfði sér 5 ára langa fangelsisvist.


Helga Sólveig kíkti í heimsókn alla leið frá Brighton

Á morgun kíkja uppalendurnir og örverpið í heimsókn þannig að það verður nóg að gera hjá mér við að halda þeim vakandi og vel á verði. Búðarverði. Ahaha.

Rugludallurinn kveður héðan frá Lundúnum