Kúkurogpiss!

Afurðir vikunnar.
Pissusaga: Hvolpar pissa út um allt. Allavega minn. Ég var að fara niður í kjallara um daginn í gegnum hlerann í gólfinu og skildi ekkert af hverju það lak eitthvað á hausinn á mér. Jújú, þá hafði lafðin bara pissað ofan á hlerann og þegar ég opnaði lak allt niður og á mig. Frábært.

Kúkasaga: Hvolpar kúka út um allt. Allavega minn. Var uppi að passa skrudduna þegar ég fann þessa svaðalegu kúkalykt í loftinu. Ætlaði að kíkja á staðinn þar sem hún kúkar venjulega en nei. Hún hafði ekki kúkað þar heldur beint á hlerann þar sem hún pissaði deginum áður og var hællinn á mér ofan í kúknum. Geðveikt.

Tvær sturtuferðir þökk sé kúks og piss's

En ég er komin í bloggpásu enn eina ferðina en sný aftur í Manchester United í apríl.


Svona á að gera þetta!

Lifið vel
Sætún 10

Pleðilega gáska

Klukkan bara sex og allir búnir að borða hér. Kjötinu var hreinlega hakkað í sig enda alvöru sveitadólgar sem sátu við matarborðið og svolgruðu í sig ölið með. Ekkert fokkíng kjaftæði! Svo fékk ég nú fáránlegasta málshátt sem hægt er að fá ef málshátt má kalla:

,,Ef þú hefur ekki farið með manninum þínum að veiða, veistu ekki hversu þolinmóðum manni þú ert gift.''

Ég á engan mann og ef svo væri, væri ég ekkert að fara með honum að veiða. Fæ mér sko ekki Góu-páskaegg á næsta ári sem inniheldur bara eitthvað kynjablablabull.

En í aðra sálma. Lítil fegurðardrottning er komin á heimilið og er algjör stuðbolti. Hún er yfir sig ástfangin af Sókratesi en hann lítur ekki við þessu litla skrímsli sem óð inn á heimilið að honum óspurðum. Hann er líka skotinn í kettinum á móti þannig að þetta er ekkert að fara að ganga. Svo er hann líka ca. 100 ára og hún kannski 2ja ára. Svo finnst henni voða gaman að bíta í hökur og nef og sofa við táfýlusokka.


Flugan á leiðinni heim í fyrsta skipti. Pissaði svo smá á mig. Namminamm.


Soddan póser


Fluga að vinka bless

Lifið heil
-Særún

Nýr fjölskyldumeðlimur

Hlutirnir gerast svo sannarlega hratt því núna á miðvikudaginn kemur lítið krútturassgat á heimilið. Ekki ég heldur íslenskur hvolpur sem heitir Fluga. Kannski fær hún nýtt og betra nafn því persónulega er mér illa við flest allar flugur. Þannig að það verður svo sannarlega líf og fjör á heimilinu enn á ný og allir skór étnir og tættir. Það ætti allavega að halda manni í formi. Hérna er mynd af töffaranum:


Bússímússí!

Svo er um að gera og kíkja í eins og tíu vatnsdropa og berja kúlistann augum. Alveg ókeypis fyrstu vikuna!

En sorgarfréttir vikunnar eru þó þær að mér er greinilega ekki ætlað að komast á Hróarskeldu þetta árið útaf vinnunni. Ég sem ætlaði að púlla þetta í ár. Jæja, það er alltaf næsta ár. Bleeeeeeee. Ég er bara bitur.


Alltaf svo dónalegir þessir Indverjar...

Lítill heimur

Sá merkilegi atburður gerðist á föstudaginn að ég týndi öðrum vettlingnum mínum. Voða leið yfir því fór ég í ræktina í dag og viti menn, fann ég þá ekki sósuvotan vettlinginn á bílastæðinu fyrir framan World Class. Lítill heimur. Ég skildi hann samt eftir.
Á meðan þið íhugið þessa djúpu sögu, hlustið á meistara Mr. T. Hann er sko ekki með vitið í buxunum.



Svo verðum við að passa okkur í heita pottinum:

Á klakanum

Alltaf kalt á klakanum. En það er allt í lagi því ég er á honum og þá er nú heitt í hamsi. Eftir mikið hlaup á Kastrup komumst við loksins heim og ji hvað það var indælt að losna við gröðu, fullu og háværu saumaklúbbskonurnar fyrir framan okkur Brynju í vélinni. Nú tekur við nákvæmlega ekki neitt en ætli ég reyni ekki að læra á rassabassann minn og dúndra mér í ræktina af og til. Það verður því lítið um blogg hér næstu vikurnar því ekki nennið þið að lesa hrakfallasögur af hlaupabrettinu daginn út og inn. Ef eitthvað Séð og heyrt-merkilegt gerist læt ég þó vita af því áður en það birtist í Séð og heyrt.

Allt vitlaust í Shanghai og var þetta eina myndin sem ég tók þar í borg. Sorrí gæs.


Tvær heitar beint úr múmínálfakökuforminu

Blellöð
-Seeeerún

Allir voru í karate

í Hong Kong enda ekkert annað í stöðunni. Tónleikarnir voru þrusustuð og var aðeins meira líf í Hong Kong-fólki en Tokyobúum. En við píur vorum heldur fúlar þegar við komumst að því að engir aðrir en drengirnir í Backstreet Boys voru með tónleika á sama stað kvöldið eftir og var ekki séns að berja þá augum því við fórum til Shanghai þann sama morgun. Úff hvað ég hefði fengið mikið nostalgíukast og rifjað upp dansinn sem við sömdum í 6. bekk við eitt lag þeirra og dansað og píkuöskrað af mér alla limi. En minn tími með Afturstrætisdrengjum mun koma! Ég held því samt fram að þeir hafi allir verið á tónleikunum okkar og líka í eftirpartíinu en ég sá þá bara ekki. Því miður. Já svona er lífið.

Hér í Shanghai er allt á iði. Alltof mikið af fólki og já, þau eru ekkert svakalega kurteis. Bara ýta manni í burtu ef maður er eitthvað fyrir þeim. Lítið sem ég get gert við því annað en að sýna einhvern fingur. Í gær gerðumst við nokkur agalega menningarleg og skelltum okkur á kínverska óperu. Sagan var víst í stuttu máli um prinsessu sem ákvað að giftast betlara sem fór í stríð og hún beið eftir honum í 18 ár en þá var hann bara kominn með aðra konu karlpungurinn og hún varð keisarynja. En eftir 2 klukkustunda rassasetu var sagan bara hálfnuð og enginn skildi neitt. En menningarlegt var þetta og spes. Næst var etið og svo hoppað á svakalegan prúttmarkað sem minnti svolítið á gamla góða Kolaportið. ‘Survival of the fittest’ er greinlega mottó sölumanna og var gripið í mann og potað að manni allskyns feik-drasli og auðvitað kolféll ég fyrir því en var nokkuð góð í prúttinu. Keypti til dæmis Gucci úr á 1000 kall. Elveg ekta sko.

Á eftir er okkar síðasta gigg á þessum túr og ef ég tel rétt voru þau alls 12 talsins. Okkur bíða þó þrjú ógeðisflug snemma í fyrramálið en það er bara kökusneið. Get samt ekki beðið eftir að koma heim því þetta er orðið alveg ágætt.

Sjáumst heima og hérna koma menningarlegustu myndir í heimi!


Valdís og Erla voru fegnar rúllustigunum í Soho-hverfinu í Hong Kong


Þessir héldu á þessari flottu platköku


Engihjalli hvað?


Þessi ákvað bara að viðra sængurnar sínar í strætóskýlinu


Hressar skvísur fyrir sýningu. Já FYRIR sýningu


Við auðvitað líka og eins og sést var múgur og margmenni á sýningunni.


Allt að gerast en ekki spyrja mig hvað…