Sussubía!

Loksins kemur ferðasagan. Fer þó ekki út í subbublega smáatriðin því enginn vill vita þau. Jæja.

Föstudagur: Faðir skutlaðist með mig út á völl snemma snemma og blabla. Þessi nýja fríhöfn er ekkert sniðug og tók það mig langan tíma að finna hraðbanka sem var falinn í einhverju skúmaskoti. Fyndið að ég hitti alltaf einhvern sem ég þekki í fríhöfninni í þau fáu skipti sem ég legg leið mína þangað. Lítið land lítið land. Hoppaði í vélina eftir að hafa setið ein hliðina á nokkrum túristum að drekka latté í um klukkutíma. Sat hliðina á konu sem var rosalega fúl eitthvað. Sat líka hliðina á klósettinu og endrum og sinnum blossaði upp þessi svakalega kúkafýla að mér varð um og ó. Til að byrja samræður við fúlu konuna sagði ég: "Það er naumast lyktin!" Hún fnussaði bara og hélt áfram að lesa Hér og nú og drakk hvítvínið sitt. Úr vélinni var stiginn léttur dans og náði ég að redda mér með því að elta fúlu konuna að töskudraslinu. Fann leiðina að lestarmiðasölunni, keypti miða og hringdi í Kristínu fínu sem ætlaði að hitta mig á Hovedbane. Fór í lestina og aldrei sá ég neitt skilti sem var bendlað við umrædda stoppustöð. Vesen númer eitt: Hringdi í Kristínu eftir um 20 mínútna lestarferð og var þá komin í Hellerup sem er úthverfi Köben og fáir kannast við. Þá hafði ég misst af stoppinu mínu og varð að snúa við. Fagnaðarfundir brutust út við komu mína. Vona ég. Kom í svítu stúlknanna og beint á Laundromat sem Frikki Weiss á. Fékk mér þar dýrindis hamborgara enda ekki búin að borða neitt þann dag. Flugvélamatur með skítafýlu í loftinu er bara ekki að gera sig. Keyptum bjór og fórum svo í smá teiti þar sem íslensku slögurunum var þeytt út í allar áttir. Ég, Guðný og Guðrún Elsa fórum á kokteilbar og ég hélt að það væri búið að nauðga Guðrúnu á klóinu. Sem betur fer gerðist það ekki. Svo fórum ég og Guðný á annan bar og mojito var það heillin. Sofnaði eftir sólahringsvöku við hliðina á stelpunum og vaknaði stuttu seinna við það að ég var að rúlla á gólfið. Færði mig í sófann.

Laugardagur: Svo fórum við bara í bæinn að fá okkur í svanginn og ég rúllaði í gegnum H&M. Já svo sá ég húsið þar sem Jónas Hall rúllaði niður tröppur. Vá ég er búin að segja 'rúlla' alveg fjórum sinnum. Svo fórum ég og Kristín heim og fengum heimsókn og drukkum öl og hvítvín. Svo komu Hildur og Guðrún Elsa og við fórum saman í Íslendingapartí númer 2 hjá Kristjáni. Ópalið var teygað og síðan þræddum við staðina í leit að fólki og enduðum á skipperbar þótt við reyndum ítrekað að komast inn á strippstað en af því að við vorum svo margar stelpur þá fengum við ekki að koma inn. Samt buðumst við til að dansa. Á skippernum var tjúttað og drukkið og teknar súrar myndir. Djúkbox var á staðnum með fullt af lélegum lögum. Svo lélegum að ég man ekkert hvaða lög þetta voru. Talaði við gaur sem ég hélt að væri þýskur en var svo bara danskur allan tímann. Svo fór ég heim. Vesen númer tvö: Engin af stelpunum svaraði dyrabjöllunni eða símanum sínum og ég var föst úti í sirka hálftíma með tilheyrandi ekkasogum. Á endanum komst ég þó inn.

Sunnudagur: Sá dagur fór í almenna þynnku. Ég, Guðný, Guðrún og Hildur héngum á Laundromat fram á kvöld enda biðum við í marga tíma eftir að eldhúsið opnaði. Svo fékk ég þetta skemmtilega hælsæri eftir nýju/gömlu stígvélin mín nýbúin að segja: "Það besta við að eiga notaða skó er að einhver er búinn að fá hælsæri fyrir þig." Djöflastígvél. Þurfti því að leika fötluðu stelpuna á leiðinni heim. Jæja, horfðum á Seinfeld þangað til við fórum að sofa.

Mánudagur: Vaknaði tiltölulega snemma og Guðrún og Kristín fóru með mér á Strikið að versla. Verslaði alveg ágætlega mikið en samt rosalega mikið af ópraktískum fötum og fötum sem ég nennti ekki eða hafði ekki tíma til að máta. Góð. Keypti svo 5 DVD myndir á 150 DK krónur = 1800 kall! Fattaði samt ekki að franska myndin Amelie var bara með dönskum texta. Já og finnskum. Góð. Tók svo strætó til stelpnanna með húslykil af svítunni til að geta pakkað og svo var Kristján svo góður að bjóðast til að skutla mér á völlinn mér til mikillar gleði enda var "lestarslysið" mér minnisstætt. Vesen númer þrjú: Á hurðinni voru tveir lásar og ég byrjaði á því að reyna að opna þann efsta. Ekkert virkaði. Prófaði hinn. Ekkert virkaði. Hringdi í stelpunar. Ekkert virkaði. Hjartað hamaðist. Greyið Valdís varð að hjóla til mín og opna fyrir vitleysingnum mér sem hafði læst efri lásnum í fyrstu tilrauninni. Pakkaði í fússi og upp í bíl. Átti að fljúga 20:55. Tveir tímar til stefnu. En nei. Vesen númer fjögur: Ég átti þá að lenda 20:55 og fljúga 19:45. Minna en klukkutími til stefnu. Hjartað var essinu sínu. En þetta reddaðis á endanum. Náði fluginu en sat í þetta skiptið hliðina á tveimur verslópíum en vélin var full af þessu pakki. Svo héldu þær allan tímann að ég væri útlensk og báðu mig alltaf um að standa upp á ensku þótt ég svaraði á íslensku og talaði við flugfreyjurnar á íslensku. Dö! Þær hermdu líka alltaf eftir mér. Þegar ég fór að skoða myndir í myndavélinni minni gerðu þær það líka. Við sína vél, ekki mína. Þegar ég bað um kodda gerðu þær það líka. Þegar ég fór að pissa komu þær á eftir mér. Ósjálfstæðu manneskjur. Lenti 20:55. Mamma beið eftir mér með tárin í augunum. Saknaði litlu stelpunnar sinnar. Mússímúss.

Á heildina litið yndisleg ferð til yndislegra stúlkna þrátt fyrir öll vesenin. En smá aksjón hefur drepið fáan manninn. Ég er ekki ein af þeim. Minni enn og aftur á súrar ferðamyndir og hafa þær verið ritskoðaðar. Þá er það bara London baby eftir 1 og hálfa viku!

Kvót vikunnar: "Pabbi, ertu að fara að kaupa þér svona LSD sjónvarp?"

Finito

Komin heim og til í næstum hvað sem er. Úti var gaman og kemur ferðasagan seinna því súrar ferðamyndir segja meira en 10.745,6 orð. Einnig var ég að dútla mér við að búa til ævialbúm sem er þarna á linkalistanum líka.

Á meðan þið bíðið eflaust spennt eftir ferðasögunni er tilvalið að hlusta á þessa útgáfu af Hoppípolla sem We Are Scientists taka svo skemmtilega. Alltaf fyndið að heyra Kana syngja á íslensku. Hefði svo verið til í að sjá þá á miðvikudaginn en var soldið pínku smá upptekin þá. En ég ætla núna að pakka uppúr töskunum og máta kannski fötin sem ég keypti mér og hafði ekki tíma til að máta en keypti samt. Stundum lúkka þau bara svo vel á rekkanum. Já ég er stelpa.

Er miðvikudagskvöld og þú hefur ekkert að gera og átt armband á Airwaves og þér þykir ofboðslega vænt um mig?

Þá er tilvalið að skella sér á Grand Rokk svona um miðnætti og sjá stóran draum minn rætast. Hann er að spila með rokkhljómsveit á minn klassíska lúður. Já ég og Björk og Sigrún munum vera kvenhandleggur Lödu Sport-manna og sýna þessum köllum hvernig á að rokka feitast og gera þetta almennilega og EKKI MEÐ SKÍTINN LAFANDI NIÐUR BUXNASKÁLMINA! Jö!

Svo hef ég átt ágætis spjöll við sæta gaurinn sem keyrir mig alltaf þegar ég þarf að fara með einn vistmann á sambýlinu í sund. Hann sofnaði í gær yfir tölvuleik, eyddi 75 þúsund kalli í djamm um helgina, á einkaleyfi á einhverju fiskveiðidóti sem hann fékk frá róna á Kaffi Austurstræti á sínum tíma og hefur oft sofnað undir stýri en aldrei lent í alvarlegu umferðarslysi. Ég lofaði honum að ég myndi vekja hann ef það kæmi nú fyrir á meðan ég er í bílnum. Gott að hafa trausta jafnt sem myndarlega aðstoðarmenn í farþegasætinu. Jájá. Svo labbaði hann einu sinni inn á mig þegar ég var að pissa í vinnunni. Óð bara inn á skítugum skónum. En sem betur fer sá hann ekki vagínuna. Það hefði verið ljóta vesenið.

Á föstudaginn flýg ég á vit ævintýranna og fer í fyrsta skipti ein í flugvél. Ég vil fá svona flugfreyju sem passar upp á mig takk og leiðir mig inn og út úr vélinni. Takk. Svo kann ég ekkert á flugvelli en Kastrup á víst að vera idiotproof þannig að það ætti alveg að reddast. Og vonandi að ég týnist ekki á Strikinu sem ætti að vera erfitt þar sem þetta er bara eitt langt strik. Svo verður bara vonandi öl og vínarbrauð hægri vinstri í Köben á meðan hinn lýðurinn skemmtir sér ekkert án mín heima. Þarf samt að endurskoða skóladönskuna því ég er búin að gleyma öllu. Blanda bara þýsku, dönsku og spænsku saman. Það var svona að hlusta ekki á Ebbu og læra aldrei heima í Top 10 og Panorama og Vi ses! og Skal vi snakke sammen. Kem svo heim á mánudaginn og bara eins gott að velkomunefndin láti sjá sig og spili fyrir mig danska þjóðsönginn við hliðið. Nema auðvitað að ég týnist á Kastrup og dey. Sjáum til. Þangað til næst: Hej!

Uselessstuff.com

Margur er notlaus hluturinn og tilgangslaus. Ég gerði þá skissu að kaupa mér notlausan hlut sem hefur hlutverk en það er svo ómerkilegt að það á kannski ekkert að vera að eyða orðum í það. En það ætla ég að gera. Keypti þennan hlut hjá skósmið á heilar 700 krónur í brjálæði mínu og sé mikið eftir því. Bölvaður sértu herra skósmiður! Hluturinn er:


Uppblásnir plasthólkar sem setja á ofan í stígvél til að halda þeim lóðréttum og þéttum.
Svo eru þeir með blómamynstri í þokkabót. Eitthvað sem ekki sést þegar hólkarnir vaða skít og táfýlu dag hvern. Já og þarna sjást stígvélin sem ég var að kaupa mér. Kjarakaup í Spútnik!
Hægt er að gera miklu fleiri handhægari hluti með þessu apparati en upprunalega hlutverk þess og mun ég nú sýna fram á það:


Hægt er að leika rostung, mammúta eða vampíru eða eitthvað því um líkt og sýkt.


Uppblásnar kynlífsdúkkur með gati hafa verið vinsælar í ástarleikjabúðum landsins. Þó aðallega hjá karlpeningnum.


Að bora í nefið er góð íþrótt.


Sem dildó ef maður er mikið fyrir harða plastkanta. Og nei. Þetta er ekki snípurinn minn heldur rennilásinn á peysunni minni.


Ekki geta greyið sjónræningjarnir og fótlausa fólkið endalaust hoppað um á tréfótum eða gervifótum frá Össuri. Þetta er málið með smá tonnataki.


Hver þarf búbbdjobb og sílíkon þegar maður hefur uppblásna stígvélahólka?


Og að lokum lætur handalausi trúbadorinn gamlan draum rætast.