Hay niebla

eins og vinir mínir Spánverjar segja alltaf. Já það er þoka um lönd og sæ og við því segi ég ræræræ. Þetta var rím, mikið rétt. Ég kýs að kalla þokuna dauðaþoku því bráðum fer þokan að smjúga milli hurðakamra og kæfa mann og annan. Nei bara svona pæling. En Þokubaninn fær þetta mál í hendur, ekki spurning.

Ég hef orðið fyrir barðinu á hverju svekkelsinu á fætur öðru síðustu daga. Númer eitt: mér var boðið að fara til Þýskalands á tveggja vikna spileríisnámskeið FRÍTT og plús það þá fæ ég vasapening, en nei, það er á nákvæmlega sama tíma og Portúgalferðin með 5. bekk. Aðstoðarskólastjórinn hringdi í mig í dag og ég varð að tjá honum það að ég gæti ekki farið, væri búin að skrá mig í hina ferðina og væri við það að borga staðfestingargjaldið. Hann sagði rosalega oft í símann: helvítis djöfullsins vesen, og dæsti svo. Ég varð bara hálfhrædd. Svo byrjaði hann að múta mér með því að bjóðast til að borga mér staðfestingargjaldið til baka. Hann var bara að plata mig, ég veit það. En svona er að vera ómissandi krakkar mínir. Ahahaha. Númer tvö: ég er búin að gleyma því af því að ég er svo svaka svekkt yfir númer eitt. Læt vita þegar ég man það.